MüSTECAB ::: Hoş görülen. * İstediği kabul edilen. İcâbet olunmuş.

müstecâb ::: (a. s. cevâb'dan) : isticâbe edilmiş, kabul olunmuş [dileği] , (bkz. : mucâb).

müstecâb-üd-da’ve ::: duası kabul olunan, duası makbul olan.

müstecab ::: kabul gören.

MüSTECaB ::: Kişinin din kardeşi için gıyâbında (arkasından) yapılan duâ müstecâbdır. Başucunda âmin diyen bir melek bulunur. O kişi mü'min kardeşine hayır duâ ettikçe, melek; âmin, hayrın misli senin için de olsun der. (Hadîs-i şerîf-Sünen-i İbn-i Mâce)

Duânın müstecâb olduğu zamanlar; Receb ayının birinci Cumâ gecesi olan Regâib gecesi, Şâban ayının on beşinci gecesi olan Berât gecesi ve günü, mübârek geceler, Cumâ günü, hatîb minberde iki hutbe arasında oturduğu vakitten namaz kılıncaya kadar, her gecenin son üçte birinde (seher vaktinde), ezân ve ikâmet okunurken, bilhassa hayyealelfelâh dedikten sonra, Allah yolunda cihâd ederken, her namazdan sonra, Kur'ân-ı kerîmi okuduktan sonra, her secdeden sonra, cemâat arasında, yağmur yağarken, Kâbe-i muazzamayı görünce, zemzem suyu içince yapılan duâ müstecâbdır. Musîbete uğrayanın o andaki duâsı da müstecabdır. (Kâdızâde Ahmed bin Muhammed Emîn Efendi ve İbn-i Cezerî)

müstecab ::: kabul edilen , dileği , duası kabul olunmuş , kabul gören , hoş görülen , istediği kabul edilen , icabet olunmuş

MÜSTECAB :::