MüDEBBiR ::: Evvelden düşünüp işleri ona göre ayarlayan. Her şeyin evvelden tedbirini yapan, gören. * İlmi ile her şeyin akibetini ihâta edip ona göre hikmetle iş yapan Allah (C.C.).

müdbir ::: (a. s. dübûr'dan) : Idbâra uğrama, talihsiz, düşkün.

müdebber ::: (a. s. dübOr'dan) : 1) tedbîr alınmış, düşünce ile hareket edilmiş. 2) huk. itki (azadı) efendisinin ölümüne bağlı bulunan köle, [müen. : müdebbere]

müdebbir ::: (a. s. dübûr'dan. c. r. müdebbirân, müdebbirin) : 1) tedbir alan, tedbirli, düşünce ile hareket eden, düşünceli. 2) huk. [eskiden] menkulünün itkini kendisinin ölümüne talik etmiş olan mevlâ.

müdebbir ::: işinin sonunu gözeterek iş yapan.

Müdebbir :::

1. İşin arkasını ve sonunu düşünüp çare arayan, önlem alan
   Örnek: Bu kız, çocuk gibi görünürmüş, amma yüz yaşındaki bir ihtiyar kadar müdebbir ve ağırbaşlı imiş. R. N. Güntekin

müdebbir ::: sonunu görerek tedbir alan , idare eden ilmiyle herşeyin sonunu görüp ona göre hikmetle iş yapan Allah , işinin sonunu gözeterek iş yapan , evvelden düşünüp işleri ona göre ayarlayan , her şeyin evvelden tedbirini yapan , gören , ilmi ile her şeyin akibetini ihata edip ona göre hikmetle iş yapan Allah (c , c , )

müdbir ::: (a. s. dübûr'dan) Idbâra uğrama, talihsiz, düşkün.

müdebber ::: (a. s. dübOr'dan) 1) tedbîr alınmış, düşünce ile hareket edilmiş. 2) huk. itki (azadı) efendisinin ölümüne bağlı bulunan köle, [müen. : müdebbere]

müdebbir ::: (a. s. dübûr'dan. c. r. müdebbirân, müdebbirin) 1) tedbir alan, tedbirli, düşünce ile hareket eden, düşünceli. 2) huk. [eskiden] menkulünün itkini kendisinin ölümüne talik etmiş olan mevlâ.

müdebbir ::: tedbirli

MÜDEBBİR :::