FER' ::: Şube, kol. İkinci derecede olan. Dal budak. * Bir aslın neticesi. * Bir cemaatın şerefli ve daha meşhuru. * Kazancı olan mukayyed mal. Hâzır ve muhâfaza altında olan. * Yükseğe çıkmak ve iki nizalı olanın arasına girip ıslah etmek. * Asıl mes'eleden kollara ayrılmış olan mesele. (L.R.) * İki okçu tarafından atılan oklardan, bir fazla ok isabet ettirilmesi yerinde kullanılır bir tabirdir. Ok atanlar, bazı defa iki kişi değil, herbiri birkaçar kişiden terekküb etmek üzere iki taraf olduğu surette, taraflardan birinin fazla isabet ettirmesine de fer' denilirdi. (O.T.D.S.)

fark ::: (a. i. c. : furûk) : 1) ayrılık, başkalık; iki veya daha çok şey arasındaki ayrılık. 2) ayırma, ayrılma, seçilme.

fark-ı cem' ::: merâtipte zuhur itibariyle vahidin teksîri.

fark-ı fahiş ::: çok aykırı fark. 3) başın tepesi; baştaki saçın ikiye ayrıldığı yer.

fark-ı tâmm ::: tas. dünyâ alâkalarını tamâmiyle terkederek ehâdiyyet dergâhına tam bir teveccühle istiğrak haleti.

fer' ::: (a. i. c. : fürû) : 1) dal, budak. 2) tomurcuk. 3) bir aslın neticesi : 4) s. ikinci derecede ehemmiyeti olan [şey]. 5) şube.

fer'-i fiil ::: gr. * ortaç.

firak ::: (a. i. fırka'nın c.) : 1) tümenler, alaylar, bölükler. 2) partiler. 3) cennetler; takımlar, kalabalıklar; ehl-i sünnet ve cemâattten ayrılan mezhepler.

fırak-ı dâlle ::: dalâlete düşmüş, sapıtmış, îman etmiyen fırkalar.

fırak-ı siyâsiyye ::: siyâset, politika partileri.

fer' ::: ikinci derecede olan, kol, dal.

fer' ::: dal , kol , şube , yan , ikinci derecede olan

fırâk ::: partiler , bölükler , fırkalar , alaylar

fark ::: ayrılık , ayrıcalık , başkalık

fark ::: ‬ayrıcalık

fark ::: ayrılık

fırak ::: ‬fırkalar

fırak ::: partiler

fırak ::: bölükler

fırak ::: zümreler

FER' :::