HARBi ::: Dâr-ül harbde bulunan ve müslim olmayan kimse. Arada anlaşma yapılmamış düşman. * Harbe mensub ve müteallik. * Tüfek temizliği için kullanılan demir çubuk.

harbî ::: (a. s.) : 1) harbe mensup, harble ilgili. 2) i. harbe, tüfek doldurmıya, en çok temizlemiye yarıyan demirden veya ağaçtan yapılmış çubuk, [aslı "harbe" dir].

harbî ::: düşman.

HARBi ::: Bir harbî emân (izin, pasaport) ile İslâm ülkesine girerse malına, canına dokunulmaz. (İbn-i Âbidîn)

Âşir (gümrük vergisini ve zekâtı toplayan me'mur) kendisine uğrayan harbîden, mensûb olduğu devlet, müslüman tüccardan ne kadar vergi alırsa, o kadar alır. Ne kadar aldıkları bilinmiyorsa, onda bir alır. (İmâm-ı Serahsî)

Harbi :::

1. Ateşli silahların içini temizlemekte kullanılan çubuk, harbe.


2. Doğru, hilesiz, temiz, mert.


3. Savaşla ilgili.


4. Osmanlı Devletiyle henüz barış durumunda bulunmayan, bir antlaşma yapmamış devletler ve bu devletlerin uyrukları.


5. Osmanlı ülkelerinde ticaretle uğraşan yabancı uyruklu kimse.


6. 1- Osmanlı devleti ile henüz barış halinde bulunmayan, bir antlaşma yapmamış olan devletler ve bu devletlerin uyrukları. 2- Osmanlı ülkelerinde tecimle uğraşan yabancı uyruklulara verilen ad.

harbî ::: müslüman olmayan islami devletle de anlaşması bulunmayan bir devletin müslüman olmayan mensubu , harble ilgili , savaş yerinde bulunan ve müslüman olmayan kimse , anlaşma yapılmamış düşman , tüfek doldurma aleti , düşman , dar-ül harbde bulunan ve müslim olmayan kimse , arada anlaşma yapılmamış düşman , harbe mensub ve müteallik , tüfek temizliği için kullanılan demir çubuk

harbî ::: (a. s.) 1) harbe mensup, harble ilgili. 2) i. harbe, tüfek doldurmıya, en çok temizlemiye yarıyan demirden veya ağaçtan yapılmış çubuk, [aslı

harbi ::: askerî, doğru, mert, temiz

HARBÎ :::