BEYAN ::: İzah. Açıklama. Anlatma. Açık söyleme. * Öğretme. * Fesahat ve belâgat. * Edb: Belâgat ilminin hakikat, mecaz, kinâye, teşbih, istiâre gibi bahislerini öğreten kısmı. (Bak: Belâgat) * Söz olsun, iş olsun; vukû' bulan şeyden murad ne olduğunu o şey ile alâkası ve münâsebeti bulunan bir sözle veya bir fiil ile açıklamaktır.

Beyân ::: (a. i. c. : beyanât) : 1) anlatma, açık söyleme, bildirme. 2) ed. belagat ilminin, hakikat, mecaz, hikâye, teşbih, istiar gibi bahislerini öğreten kısmı, (bkz. : belagat).

beyânı efkâr ::: fikirleri söyleme.

beyân-ı hâl ::: hâlini bildirme, anlatma.

beyân-ı matlab ::: istenilen şeyin beyân edilmesi, dileğin bildirilmesi.

beyân-ı zaruret ::: huk. beyâna mevzu olmayan bir nevi söz, söylenmediği halde söylenmiş sayılan hüküm.

beyân ::: açıklayıp bildirme.

Beyan :::

1. Söyleme, bildirme.


2. Bir eserde, düşüncelerin, duyguların, hayallerin doğuş ve değerlerini, bunların anlatımında tutulacak yolları konu edinen bir edebiyat bilgisi dalı.


3. açıklama.

beyân ::: açıklama , anlatma , ifade etme

beyân ::: ‬açıklama

beyân ::: ifade etme

beyân ::: dile getirme

BEYAN :::